Złącze Kłowe z GW. Wewnętrznym – do Powietrza – DIN 3489 – AISI 304

ZŁĄCZA KŁOWE DO POWIETRZA DIN 3489 – ROZSTAW ZACZEPÓW 42 MM – DO ZASILANIA PNEUMATYCZNEGO

Charakterystyczną różnicą z innymi złączami kłowymi jest ich rozstaw zaczepów. Dzięki temu możemy rozróżnić czy chodzi o złącze kłowe do wody czy do powietrza. Jest to o tyle istotny element, że pomyłka w doborze może być bardzo nie bezpieczna w skutkach. Dlaczego tak się dzieje? Ponieważ użytkownicy często mylą złącza typ GEKA ze złączami DIN 3489. Prócz rozstawu zaczepów (typ GEKA 40 mm) różnica leży również w materiale złączki. Mianowicie, złącza kłowe do zasilania pneumatycznego są wykonane z żeliwa ocynkowanego, a typ GEKA z mosiądzu. Należy pamiętać, że złącza o rozstawie zaczepów 40 mm służą do stosowania w instalacjach wodnych, takich jak nawadnianie i podlewanie.

ZASTOSOWANIE I BUDOWA ZŁĄCZY KŁOWYCH DO POWIETRZA

W Europie złącza DIN 3489 są jednymi z najpopularniejszych, stosowanych do zasilania pneumatycznego maszyn i urządzeń. Zawdzięczają to solidnej i zarazem prostej konstrukcji. Dzięki ich wykonaniu z żeliwa ocynkowanego, mogą pracować z ciśnieniem 10 bar. Jednymi z najczęściej zasilanych urządzeń są młoty pneumatyczne. Wówczas złącze kłowe współpracuje z wężem płasko-zwijanym (np. typ MANTEX od ATLAS COPCO, czy JAMAICA AIR 20 od MERLETT) do zasilenia sprężonym powietrzem.

Wszystkie złącza kłowe DIN 3489 występują w następujących wariantach: z końcówką do węża, gwintem zewnętrznym, gwintem wewnętrznym i zaślepka. W zależności czy złącze z końcówką do węża posiada pierścień zabezpieczający czy nie, współpracują z obejmami z dociskiem bocznym. Mowa tu o obejmach wg. DIN 20039 A bez dodatkowego “zęba” zabezpieczającego (dla złączy z pierścieniem zabezpieczających). Oraz DIN 20039 B z wymienionym wyżej dodatkowym zębem. Zaprojektowano je specjalnie do współpracy właśnie ze złączami kłowymi DIN 3489.